CONCERT REPORT: Athens (July 30)

Canada and Europe (May 11 - August 3, 2008). Concert reports, set lists, photos, media coverage, multimedia links, recollections...
User avatar
Sophia
Posts: 372
Joined: Tue Dec 12, 2006 9:22 pm
Location: Athens - Greece

Re: Athens (July 30)

Post by Sophia »

Leonard addressing the crowd in Greek (thanking us for coming all the way there, far from Athens), "Dance Me To The End Of Love" , "Anthem" and "Who By Fire". Have a taste of this magic night:

http://www.youtube.com/watch?v=J7pUXfUAGtk

http://www.youtube.com/watch?v=AszObTdujkI

http://www.youtube.com/watch?v=UGQgo2IU20c&NR=1


Sophia
Last edited by Sophia on Mon Aug 11, 2008 2:34 pm, edited 1 time in total.
User avatar
Sophia
Posts: 372
Joined: Tue Dec 12, 2006 9:22 pm
Location: Athens - Greece

Re: Athens (July 30)

Post by Sophia »

From the major Greek newspaper Eleytherotypia:
Δική μας η τιμή, κύριε Κοέν


Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ


Τα ζευγάρια που στροβιλίζονταν στο βαλς μπροστά στη σκηνή, καθώς ο Λέοναρντ Κοέν ξετύλιγε τη μελωδία του «Dance Me Το The End Of Love», ήταν η πιο ταιριαστή εισαγωγή στη συναυλία του. Ακριβώς στις εννέα το βράδυ της Τετάρτης, ο Κοέν στάθηκε στη σκηνή του Terra Vibe με το σκούρο κοστούμι και το καπέλο σαν τζέντλεμαν από άλλη εποχή. «Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι εδώ», χαιρέτησε το κοινό σε άψογα ελληνικά και ύστερα χάθηκε στις μελωδίες του.

Με το «Dance Me Το The End Of Love» ξεκίνησε ο Λέοναρντ Κοέν, ενώ ζευγάρια χόρευαν βαλς μπροστά από τη σκηνή. Ανάμεσα στον κόσμο και η Νάνα Μούσχουρη
Δεν ήταν από τις συναυλίες που μας έχει συνηθίσει το Terra Vibe. Ηταν περισσότερο μια μυσταγωγία, με τελετάρχη αυτόν τον μοναχικό ποιητή, που στη σκηνή μεταμορφωνόταν σε ρομαντικό περφόρμερ. Εναν τραγουδιστή που ελευθέρωνε με πάθος το βραχνό μουρμουρητό του, λυγίζοντας ελαφρά τα πόδια και γέρνοντας μπροστά σαν να αφιέρωνε τα τραγούδια σε όσους στέκονταν στην άκρη της σκηνής.

Και το κοινό, οι περίπου πέντε χιλιάδες που βρέθηκαν στη Μαλακάσα, ακολούθησε την τελετή προσηλωμένο, με ελάχιστα χειροκροτήματα στο τέλος κάθε τραγουδιού, για να μη διακόψει τη μαγεία. Ηλικιωμένοι χίπις, που κάποτε μάθαιναν τη «Suzanne» στην κιθάρα, κάθονταν στο γρασίδι σιγοτραγουδώντας δίπλα στα εγγόνια τους που χόρευαν. Αλλωστε ο Κοέν είχε οργανώσει άψογα τη λίστα των τραγουδιών. Ερμήνευσε από το «Everybody Knows» μέχρι το «So Long Marianne», και ακόμα το «Sisters Of Mercy», το «First We Take Manhattan» και το «Hallelujah», ανακατεύοντας μελωδίες και εποχές. Ενα ταξίδι στην πορεία του στη μουσική από το '60 μέχρι σήμερα, με συνοδοιπόρους μια έξοχη μπάντα και τρεις φοβερές κυρίες στα φωνητικά, τις Webb Sisters, όπως τις σύστησε. Αυτές τις άφησε κάποια στιγμή και μόνες τους να ερμηνεύσουν το «If It Be Your Will», που, όπως το προλόγισε, το έγραψε κάποτε στην Υδρα, κοιτώντας από το γραφείο του τη θάλασσα.

Τρεις ώρες περίπου κράτησε η συναυλία. Εκλεισε με το πιο προσωπικό του τραγούδι, το εξομολογητικό «Famous Blue Raincoat». Και ύστερα όλα τα μέλη της μπάντας, αφού υποκλίθηκαν στο κοινό, τραγούδησαν ένα αποχαιρετιστήριο γκόσπελ. «Τιμή μου που βρίσκομαι εδώ», έλεγε τελειώνοντας ο Κοέν, βγάζοντας το καπέλο στο κοινό. Μάλλον ο ίδιος άξιζε κάθε τιμή. Γιατί στα εβδομήντα τρία του χρόνια δεν είναι απλά ένας από τους πιο ρηξικέλευθους δημιουργούς. Ξέρει να στέκεται στη σκηνή τρεις ώρες, πολύ περισσότερο δηλαδή από κάθε ξιπασμένο ροκ σταρ. Φέρεται με μια ξεχασμένη ευγένεια σε κοινό και μουσικούς - σχεδόν υποκλινόταν κάθε φορά που κάποιος μουσικός του έπαιζε σόλο. Και πάνω από όλα, την Τετάρτη το βράδυ, αψήφησε και τον χώρο που δεν ταίριαζε στις μελαγχολικές μελωδίες του και τον λιγοστό για τέτοιο όνομα κόσμο και κυριάρχησε δημιουργώντας τη δική του ατμόσφαιρα, χωρίς εφέ και περίτεχνα σκηνικά. Μόνο με αυτή τη στεντόρεια φωνή και μια χούφτα στίχους. Η τιμή, λοιπόν, ήταν δική μας.*




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/08/2008
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=41340160

Sophia
yoeri
Posts: 188
Joined: Mon Mar 10, 2008 6:51 pm

Re: Athens (July 30)

Post by yoeri »

ευχαριστώ για το άρθρο, Σοφία!
2008: Athens
2009: Madrid
2010: Gent, Lille
2012: Gent, Berlin, Madrid
2013: Antwerp, Brussels, Pula, Amsterdam
User avatar
MarieM
Posts: 910
Joined: Fri Jun 28, 2002 1:36 am
Location: Michigan, USA

Re: Athens (July 30)

Post by MarieM »

I tried to translate this using two different translation software on the Internet. Does it really say that the Webb Sisters are terrible or horrible?
Marie
Speaking Cohen
yoeri
Posts: 188
Joined: Mon Mar 10, 2008 6:51 pm

Re: Athens (July 30)

Post by yoeri »

the word can mean that, but also "amazing, great". let's assume this is the meaning here. :D
2008: Athens
2009: Madrid
2010: Gent, Lille
2012: Gent, Berlin, Madrid
2013: Antwerp, Brussels, Pula, Amsterdam
User avatar
MarieM
Posts: 910
Joined: Fri Jun 28, 2002 1:36 am
Location: Michigan, USA

Re: Athens (July 30)

Post by MarieM »

Thanks for the explanation, yoeri. And thanks for finding and posting the review, Sophia.
Marie
Speaking Cohen
User avatar
tomsakic
Posts: 5273
Joined: Wed Jul 03, 2002 2:12 pm
Location: Zagreb, Croatia
Contact:

Re: Athens (July 30)

Post by tomsakic »

So Long, Marianne in Athens - http://www.youtube.com/watch?v=iMTGUIFdMow
User avatar
tomsakic
Posts: 5273
Joined: Wed Jul 03, 2002 2:12 pm
Location: Zagreb, Croatia
Contact:

Re: Athens (July 30)

Post by tomsakic »

Famous Blue Raincoat - http://www.youtube.com/watch?v=LJ0OlOulPX4 (part... with audience singing with Leonard...)
loukia
Posts: 6
Joined: Thu Jul 31, 2008 9:42 am

Re: Athens (July 30)

Post by loukia »

Thanks for the article and links and all (so much activity since I last checked in!) There was also an aricle in the August 1 issue of the Athens News which covered the concert.
nimlot
Posts: 3
Joined: Tue Aug 05, 2008 4:03 pm

Re: Athens (July 30)

Post by nimlot »

What a night, so emotional, so magic.


Here's an article about L.C.'s life
http://www.rocking.gr/article4870.php

and a live report
http://www.rocking.gr/article4895.php

It's all in Greek...
User avatar
Laura
Posts: 804
Joined: Tue Nov 19, 2002 12:23 am
Location: Bucharest

Re: Athens (July 30)

Post by Laura »

Writing reports-always so hard! I can only say you greeks were really spoiled... and I expect there were tears in more eyes when Leonard spoke in greek (which I had no idea he knows). There were tears in my eyes too at some of the songs. And I'd love every song he sings, but that Famous Blue Raincoat at the end was indeed the most unexpected bonus! And the Webb sisters dancing... I also remember that fondly.
I also didn't expect the great numbers of young people there, and their obvious respect for the songs. Many couples, embracing... yeah, Cohen's music has a way to break through your heart until it reaches the place where love is!

I'd like to thank our wonderful greek hosts, Sophia, Maria and Demetris, for the concert and the week in Hydra afterwards; for being so welcoming (and almost as warm as the sun there!), for the tickets and for taking care of us, for the conversation and for the tons of food which magically kept appearing!
Laura
User avatar
MarieM
Posts: 910
Joined: Fri Jun 28, 2002 1:36 am
Location: Michigan, USA

Re: Athens (July 30)

Post by MarieM »

I have put together a collection of youtubes from leg 1 of the tour at:

http://www.webheights.net/speakingcohen/Fandvd.html

This collection is comprised of full songs and the best of the bunch for each song is selected out. However, I wanted to direct your attention to one youtube in particular. It is a compilation of Hallelujah, Sisters of Mercy and Famous Blue Raincoat and represents the best quality I've seen and it was filmed in Athens.

http://fr.youtube.com/watch?v=Fih7i87mIa8
Marie
Speaking Cohen
yoeri
Posts: 188
Joined: Mon Mar 10, 2008 6:51 pm

Re: Athens (July 30)

Post by yoeri »

Great effort, Megan! and thanks for mentioning here that great vid!!!
2008: Athens
2009: Madrid
2010: Gent, Lille
2012: Gent, Berlin, Madrid
2013: Antwerp, Brussels, Pula, Amsterdam
User avatar
Sophia
Posts: 372
Joined: Tue Dec 12, 2006 9:22 pm
Location: Athens - Greece

Re: Athens (July 30)

Post by Sophia »

From the major Greek newspaper "Ta Nea":
ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ ΣΤΗ ΜΑΛΑΚΑΣΑ
«Δούλεψα σκληρά για το χαμόγελό σας»

Μαρία Μαρκουλή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Χρειάζεται λίγος χρόνος. Για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που είδαμε και νιώσαμε, καθώς τα τραγούδια έρχονταν το ένα μετά το άλλο να ξεφλουδίσουν από πάνω μας ιστορίες. Αυτό είναι: ο 73χρονος Λέοναρντ Κοέν «δουλεύει σκληρά για το χαμόγελό μας» ακόμη, είναι ο άνθρωπός μας- είδαμε το μέλλον και ήταν στρωμένο με τραγούδια.

Να τι συμβαίνει: την ώρα που τα πιο πολλά καινούργια της μουσικής μαραίνονται μόλις τα δει ο ήλιος, φυτρώνουν τα παλιά και είναι ολόφρεσκα. Ο χρόνος; μια αυταπάτη. Τρεις ώρες ο Κοέν στη σκηνή, μπορεί να ήταν ολόκληρη η ζωή σου και μόνο πέντε λεπτά. Τόσα πολλά μεγάλα τραγούδια, από έναν μόνο άνθρωπο!

«Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι στην Αθήνα...» λέει με σωστά ελληνικά «αν και είμαστε μακριά από την Αθήνα» (Μαλακάσα γαρ) συνεχίζει. Το «Dance Μe Τo Τhe Εnd Οf Love» είναι η επιλογή του για αρχή. Εξαιρετική. Τα πρόσωπα γύρω χαμογελάνε και δεν γίνεται να μην παρατηρήσεις ότι στο κοινό υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι, μερικοί από αυτούς μπορεί να μην είχαν γεννηθεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 που ο Κοέν έγραφε το τραγούδι.

Με το κουστουμάκι του, τη ρεπούμπλικα και τις κινήσεις που δείχνουν πρώτα από όλα ευγένεια, ο Κοέν υποκλίνεται στον κόσμο στους μουσικούς του, τους οποίους παρουσιάζει πολλές μα πάρα πολλές φορές. Μετά έχει σειρά το «Τhe Future» που το λέει συγκλονιστικά, με την κοφτερή ειρωνεία των στίχων να φτάνει σε εμάς σαν λεπίδι. «Αin΄t Cure For Love», «Βird Οn Α W ire», «Εverybody Κnows». Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πεις ποια ήταν η πιο δυνατή στιγμή της συναυλίας. Το ύφος αλλάζει, πότε πιο πολύ λάουντζ, πότε με κάπως φανκ χαλαρή διάθεση και κάπου με μια α λα Ντίλαν προσέγγιση, σαν αυτή που επιφύλασσε για τη Μαριάν του (στο «So long Μarianne»).

Στο δεύτερο μέρος βγαίνει χωρίς το σακάκι στο κέντρο της σκηνής μπροστά στα πλήκτρα. Ο κόσμος τραγουδάει μαζί του το «Ι΄ m Υour Μan». Στο «Τower Οf Song», «Ι was born with the gift of a golden voice» λέει χαμογελώντας. Η φωνή του δεν είναι «χρυσή», είναι βαθιά, σκονισμένη, τσακισμένη- εν τέλει υπέροχη. Τo «Ηallelujiah»- που προσωπικά δεν το έχω στα αγαπημένα μου του Κοέν- σε κάνει να ανατριχιάζεις έτσι όπως το ερμηνεύει. «Ι didn΄t come to fool you Αthens» («δεν ήρθα να σας γελάσω...») λέει αλλάζοντας λίγο τους στίχους.

Ο Λέοναρντ Κοέν λέει σπουδαία το «Closing Τime»... αλλά δεν φεύγει. Επιστρέφει με το «Ι Τried Τo Leave Υou», επιλεγμένο για την περίσταση. Και μετά, ειδικά για τη βραδιά της Αθήνας και της Ύδρας του (την οποία ανέφερε και από σκηνής) το «Famous Βlue Raincoat», ανακατεύοντας κι άλλο τις σχέσεις των ανθρώπων. Τόσο απλά είναι όλα. Δώστε μόνο λίγο χρόνο να καταλάβουμε ότι το ζήσαμε.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=79726&ct=4

and:
So long, Leonard

Του Μιχάλη Μητσού / mmitsos@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 1 Αυγούστου 2008

Αγαπητέ Λέοναρντ, Τα κατάφερες ξανά. Κατάφερες να μας συγκινήσεις, να μας χαλαρώσεις, να μας παρασύρεις και να μας μαγέψεις.
Έκανες 5.000 ανθρώπους όλων των ηλικιών- από νέα παιδιά που δεν έχουν προλάβει να νιώσουν όσα περιγράφεις μέχρι ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας που έχουν ζήσει σίγουρα πολλά- να κλάψουν, να γελάσουν, να τραγουδήσουν, να αγκαλιαστούν, να χειροκροτήσουν, να χορέψουν. Μας εξημέρωσες και μας ένωσες. Μας θύμισες ότι ο έρωτας, η προδοσία, η μελαγχολία, η φιλία, ο σεβασμός, η γενναιοδωρία, ο πόνος, είναι πράγματα οικουμενικά και διαχρονικά, δεν αποτελούν αποκλειστικότητα καμιάς θρησκείας, έθνους, φύλου ή φυλής, δεν επιδέχονται έπαινο ούτε καταδίκη, είναι δίπλα μας, μέσα μας, κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.

Δεν θα μπορούσε να σε χαρακτηρίσει κανείς «αιώνιο έφηβο», παρά τον χαριτωμένο τρόπο με τον οποίο έβγαινες από τη σκηνή, για να σε φέρουν αμέσως πίσω τα επιφωνήματα των «φίλων» και ο αυστηρός προγραμματισμός της συναυλίας σου. Δεν φαινόσουν ιδιαίτερα συγκινημένος που τραγουδούσες στην Αθήνα- εκτός αν το έκρυβες καλά. Η φωνή σου όμως παραμένει αξεπέραστη. Ο τρόπος που τραγούδησες το Like a Βird on the Wire ήταν σπαρακτικός. Στο Τower of Love μιλούσες για σένα, για μένα, και για όλους μας. Στο Ηallelujah μας έστειλες, που λένε και οι νεώτεροι. Κάποτε είχες πει ότι βρισκόσουν στο Royalton Ηotel της Νέας Υόρκης, καθόσουν στο χαλί φορώντας τα εσώρουχά σου, κοπανούσες το κεφάλι σου στο πάτωμα κι έλεγες: «Δεν μπορώ να τελειώσω αυτό το τραγούδι». Χρειάστηκες πέντε χρόνια, αλλά το τέλειωσες. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά από τότε έγραψες ίσαμε 80 διαφορετικές εκδοχές. Η χθεσινή ήταν η καλύτερη. Όποια και να είχες πει θα ήταν η καλύτερη.

Απ΄ όλες τις θλίψεις, η πιο χαρούμενη είναι του Λέοναρντ Κοέν, έγραψε ο απεσταλμένος της Φιγκαρό μετά τη συναυλία στο Μόντρεαλ με την οποία ξεκίνησες αυτή την περιοδεία. Κάπως έτσι είναι. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι προχθές το βράδυ κλαίγαμε και χαμογελούσαμε μαζί; Δεν μας πρόδωσες ποτέ, Λέοναρντ, όλες αυτές τις δεκαετίες.

Μονάχα μια λεπτομέρεια θα ήθελα να μου διευκρινίσεις, σε σχέση με το Famous Βlue Raincoat, το μοναδικό τραγούδι που είπες εδώ εκτός προγράμματος επειδή τόσο πολύ στο ζητήσαμε. Εκεί που απευθύνεσαι στον φίλο και αντίζηλό σου και τον διαβεβαιώνεις πως αν μια μέρα περάσει από το σπίτι, είτε για την Τζέην είτε για σένα, ο εχθρός του θα κοιμάται κι εκείνη θα είναι ελεύθερη, είπες «his woman», και όχι «your woman», όπως έλεγες παλιά. Πρόσεξα πως έχεις αλλάξει τη λέξη και στην επίσημη ιστοσελίδα σου. Πότε ακριβώς το έκανες; Υπήρχε κάποιος λόγος; Είναι το απαύγασμα της σοφίας που έχεις μαζέψει; Ή όλο αυτό δεν είχε ποτέ σημασία;

Έτσι κι αλλιώς, σου είμαι ευγνώμων. So long, Leonard.


LΙΝΚ:
http://diastaseis.blogspot.com
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10& ... rtid=79703


and the article in "Athens News":
Leonard Cohen, professor of cool


The Canadian artist and his nine-piece band offered soul-searching groovesat their Terravibe appearance

PERRI PAGONIS


Cohen's vocals were conversational, his effect hypnotic

UNDOUBTEDLY, the crowd of people gathered at the Leonard Cohen concert on July 30 at Terravibe Park, in the Athens suburb of Malakasa, were the most non-hostile, non-threatening, non-aggressive group of human beings I've ever seen collected in one place at one time. The audience was, almost to a person, an amalgam of middle-aged, over-educated, clear-eyed, cafe-society-oriented audiophiles, who appeared to be having a great time doing the mellow-groove, cerebral-connection thing with Canadian poet/prose writer/musician Leonard Cohen.

Cohen is considered by many art critics and social historians to be an icon of both the musical and language art forms. With his nine-piece band behind him, he took the stage like a dark and groovy phantom. All the males in the group were dressed in Tarantinoesque cheap black suits and short-brimmed Borsalino hats. For three hours they played songs with soul-searching and confessional themes that seemed to joyfully mesmerise the show's attendees.

He graciously greeted the crowd in the Greek language and proceeded to play the standard "Dance Me to the End of Love". His voice has a sandy tenor tone, which recalls that of an experienced university professor addressing an adoring graduate school class. Indeed, the show was like spending time with an old, experienced friend who tells good stories.

Cohen is a smart guy and knows his mass-communication human physiological and psychological traits quite well. Like Lou Reed and John Cale, he has a singing/speaking style of presenting his songs, which almost take on a conversational tone and cadence. A great deal of his material is played at a relaxing 2:4 notational speed, a time signature that tends to have a hypnotising effect on listeners. Combine this metrical scheme with his conversational lyrics, a droning Hammond B-3 organ and wailing female background vocals and you have some pretty powerful stuff. He manipulated these elements of subconscious and preconscious mental activity like a master, and the crowd gobbled up every minute of it.

Guitarist Bob Metzger played perfectly reverberated, F-hole Telecaster electric guitar phrases while the Webb sisters (Hattie and Charlie) provided ethereal, yet rock-solid back vocals that complimented Cohen's seasoned vocal styling. All songs had a tough sincerity to them, mixed with a smattering of dark humour and toxic irony. He was a true gentleman during the evening and introduced his band members several times during the performance when they played instrumental breaks or solos. His vocals always seemed genuine and heartfelt in every delivery he gave to us this evening.

The quality of sound mixing was first-class and acoustically clear in every area of the park. Minimalist lighting effects worked nicely with all pieces during the presentation. He played his standards - "Hallelujah", "If It Be Your Will", "Back on Boogie Street" and "Everybody Knows" - with a bold, yet phantasmal presence.

His wizened, world-weary elegance was inspiring to behold. No one left Terravibe Park disappointed that evening, and on the way to the exits many people were quietly humming one of Cohen's tunes to themselves.


ATHENS NEWS , 01/08/2008, page: A30
Article code: C13298A301
http://www.athensnews.gr/athweb/nathens ... m=A30&aa=1

Sophia
User avatar
Sophia
Posts: 372
Joined: Tue Dec 12, 2006 9:22 pm
Location: Athens - Greece

Re: Athens (July 30)

Post by Sophia »

Post Reply

Return to “The Summer Tour 2008”